ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္းကို သူမဲ၊ လူပံုထဲ၌
ဆိုဆဲ ႐ိုင္းျပ၊ သူရန္စလည္း
မင္းကမၿဖံဳ၊ မင္း မမႈန္ခဲ့
မတုစန္မလႈပ္၊ မင္း ၿပံဳး႐ုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ ဟုတ္ေပစြ။
အခါတစ္ပါး၊ ျမတ္ဘုရားကို
ပုဏၰားဒြါဇ၊ အမ်က္႐ွ၍
ငဆ နင္းပဲ၊ မ်ဳိးစံုဆဲ၏
ဆိုဆဲအားရ၊ ထိုခဏ၌
ဗုဒၶဘုရား၊ ထိုပုဏၰားႏွင့္
စကားခ်ီခ် ဆိုခဲ့ၾက။
`ဘာရဒြါဇ၊ ျမဟၼဏ
အိမ္၀ေရာက္လာ၊ သင့္ေဆြညာအား
ရသာခ်ဳိေအး၊ ခဲဘြယ္ေပး၍
မေကၽြးသေလာ ေကၽြးသေလာ´
`ငါ့ေဆြ ငါ့မ်ဳိး၊ ငါျမတ္္ႏိုး၍
မုန္႔မ်ဳိးစံုစြာ၊ သံုးေဆာင္ပါဟု
ငါေကၽြးေမြး၏ ငါေပး၏´
`ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ
သူက ျငင္းဆန္၊ လက္မခံေသာ္
ႀကံ ပ်ား ဆီဥ၊ ခဲဘြယ္စုသည္
မည္သူ႔လက္မွာ ႐ွိသနည္း´
`သူ မယူဘိ၊ ေနသည္႐ွိေသာ္
ငါ၏လက္မွာ ႐ွိသည္သာ´
`ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ
ငါ့အား သင္ေပး၊ မယဥ္ေက်းသည့္
ဆဲေရးတိုင္းထြာ၊ ဆဲတစ္ရာကို
ငါလက္မခံ´
မိန္႔လိုက္ဟန္သည္
သုတၱန္ထင္႐ွား အ႐ွိသား။
ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္း သိ မသိ၊ ငါမသိခဲ့
ငါ သိသည္မွာ၊ သိ႐ံုသာတည့္
မင့္မွာတစ္မူ၊ ယူမတူတို႔
ျငဴစူမႈိင္းမႈန္၊ အဆဲစံု၌
မတုန္မလႈပ္၊ မင့္ၿပံဳး႐ုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ ဟုတ္ေပစြ။
ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၃၁၊ ေမ ၁၉၇၁။
မင္းကို သူမဲ၊ လူပံုထဲ၌
ဆိုဆဲ ႐ိုင္းျပ၊ သူရန္စလည္း
မင္းကမၿဖံဳ၊ မင္း မမႈန္ခဲ့
မတုစန္မလႈပ္၊ မင္း ၿပံဳး႐ုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ ဟုတ္ေပစြ။
အခါတစ္ပါး၊ ျမတ္ဘုရားကို
ပုဏၰားဒြါဇ၊ အမ်က္႐ွ၍
ငဆ နင္းပဲ၊ မ်ဳိးစံုဆဲ၏
ဆိုဆဲအားရ၊ ထိုခဏ၌
ဗုဒၶဘုရား၊ ထိုပုဏၰားႏွင့္
စကားခ်ီခ် ဆိုခဲ့ၾက။
`ဘာရဒြါဇ၊ ျမဟၼဏ
အိမ္၀ေရာက္လာ၊ သင့္ေဆြညာအား
ရသာခ်ဳိေအး၊ ခဲဘြယ္ေပး၍
မေကၽြးသေလာ ေကၽြးသေလာ´
`ငါ့ေဆြ ငါ့မ်ဳိး၊ ငါျမတ္္ႏိုး၍
မုန္႔မ်ဳိးစံုစြာ၊ သံုးေဆာင္ပါဟု
ငါေကၽြးေမြး၏ ငါေပး၏´
`ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ
သူက ျငင္းဆန္၊ လက္မခံေသာ္
ႀကံ ပ်ား ဆီဥ၊ ခဲဘြယ္စုသည္
မည္သူ႔လက္မွာ ႐ွိသနည္း´
`သူ မယူဘိ၊ ေနသည္႐ွိေသာ္
ငါ၏လက္မွာ ႐ွိသည္သာ´
`ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ
ငါ့အား သင္ေပး၊ မယဥ္ေက်းသည့္
ဆဲေရးတိုင္းထြာ၊ ဆဲတစ္ရာကို
ငါလက္မခံ´
မိန္႔လိုက္ဟန္သည္
သုတၱန္ထင္႐ွား အ႐ွိသား။
ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္း သိ မသိ၊ ငါမသိခဲ့
ငါ သိသည္မွာ၊ သိ႐ံုသာတည့္
မင့္မွာတစ္မူ၊ ယူမတူတို႔
ျငဴစူမႈိင္းမႈန္၊ အဆဲစံု၌
မတုန္မလႈပ္၊ မင့္ၿပံဳး႐ုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ ဟုတ္ေပစြ။
ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၃၁၊ ေမ ၁၉၇၁။